Wciąż Patrzą

„Powiadają, że w Ultarze, miejscu gdzieś za rzeką Skai, żaden człowiek nie może zabić kota; i mogę to potwierdzić z całą pewnością, gdy spoglądam na mruczka prężącego się przy ognisku. Ponieważ kot jest tajemniczy, bliższy spraw ukrytych przed wzrokiem.”

H.P. Lovecaft, „Koty Ultaru”

Fundacja Atelier Improwizacji oraz zespół tańca orientalnego Nox, serdecznie zapraszają na widowisko inspirowane opowiadaniem „Koty Ultaru”, klasyka literatury grozy, H.P. Lovecrafta.

„Wciąż patrzą” to multimedialny spektakl fabularny, łączący w sobie teatr, słuchowisko oraz nowoczesne, orientalne formy taneczne.

Miasto Ultar. Wystarczająco blisko by istniało, wystarczająco daleko by śniło. Niegdyś działy się tam przerażające rzeczy z pogranicza jawy i szaleństwa. Dziś, trafia tam dwójka podróżników, zagubiona w podróży po wschodnich bezdrożach. Dlaczego mieszkańcy Ultaru z niezwykłą czcią traktują koty? Co ma na sumieniu para podróżnych i jakie będą tego konsekwencje?

Premiera: jesień 2019
Więcej informacji już wkrótce

„Wciąż patrzą”
Widowisko inspirowane opowiadaniem „Koty Ultaru” H.P. Lovecrafta
Scenariusz i reżyseria – Tomasz Kozłowski
Choreografia i reżyseria– Ewa Psuty
Choreografia - Justyna Sygulska, Monika Janiszewska, Dorota Ścibiorek
Lektorzy – Martyna Łogin-Trenda, Rafał Janiszewski, Kaja Kierlik, Bartłomiej Żak
Tancerki – Ewa Psuty, Danuta Psuty, Justyna Sygulska, Dorota Ścibiorek, Monika Janiszewska
Realizacja dźwięku – Jan Rożewski
Grafiki – Błażej Kurowski, Michał Bończyk, 

O autorach:

Tomasz Kozłowski – ukończył psychologię na UŁ. Autor spektakli teatralnych „Zami3ć” (2017) oraz „Merkucjo i Tybalt nie żyją” (2018). Organizator spotkań literacko-filmowych “Około literatury”. Od 2017 prowadzi z Anną Szumacher cykliczne warsztaty literackie dla dorosłych, pierwsza edycja została zakończona wydaniem antologii opowiadań „Około fikcji”. Współautor audycji radiowej Zjednoczone Stany Komiksu.

Ewa Psuty - zajmuje się tańcem orientalnym, w szczególności tribalem, od 2007 roku. Miała dużo szczęścia, ponieważ jej pierwsze warsztaty tribal fusion odbyła u Yolandy Sejfried, prekursorki tego stylu w Polsce. Intensywnie szkoliła się u Anny Redlin i Anny „Shaimy” Święcickiej oraz na wielu wyjazdach festiwalowych i projektach.
W 2013 roku wstąpiła do zespołu specjalizującego się w popowej i tureckiej odmianie tańca brzucha „Kardelen”, prowadzonej przez Katarzynę „Hayal” Wieczorek. Rok później sama założyła zespół „Nox”, który działa nieprzerwanie od tamtego czasu dając pokazy na festiwalach branżowych oraz innych wydarzeniach kulturalnych. W 2018 została zaproszona do elitarnego projektu prowadzonego przez Agatę Zakrzewską „The Siren Project” specjalizującego się w American Tribal Style(R) z rekwizytami oraz movement dialect.
Jest artystyczną duszą wymykającą się wszelkim schematom. Cieszą ją twórcze wyzwania, często odwołuje się w swoich pomysłach do kultury popularnej. Do dalszej pracy inspirują ją takie tancerki jak Rachel Brice, Sadie Marquardt, Maria Fomina czy Mira Betz.
Lubi uczyć i opowiadać zabawne historie.

Zespół Nox to grupa tancerek stylu tribal. Zespół wyróżnia pasja do eksperymentowania oraz kwestionowania ustalonych reguł i granic. Tańczy głównie style orientalne, ale lubi je mieszać i podawać w nowej formie. Czasami przebiera się za wesołe elfy, a czasami za mroczne wojowniczki pustkowi.
Nox szuka inspiracji wszędzie i chce pokazywać swój taniec nie tylko na festiwalach branżowych. Dwa razy zdobył drugie miejsce podczas festiwalu tańca Fabryka Orientu w Łodzi, ale uczestniczkom bardziej zależy na szerokim propagowaniu tańca niż zdobywaniu laurów. Odwiedziły m.in. Festiwal Teatrów Średniowiecznych w Grodźcu, Oblężenie Malborka, konwent fantastyki Kapitularz czy Targi Azjatyckie. Poza tym można czasami spotkać nas na pokazach w łódzkich klubach jak Sahara czy Niebostan.

Fundacja Atelier Improwizacji - powstała w Łodzi w czerwcu 2017 roku. Organizuje spotkanie literacko-filmowe, warsztaty z pisania opowiadań oraz wyjazdy krajoznawcze. Zrealizowała dwa spektakle teatralne - „Zami3ć” (2017) oraz „Merkucjo i Tybalt nie żyją” (2018, we współpracy z Akademickim Ośrodkiem Inicjatyw Artystycznych); słuchowisko radiowe „Stacja cisza”, oraz antologię opowiadań „Około fikcji”.